Računala u medicini
Elektrokardiogram (EKG ili ECG) je crtež kojeg proizvodi elektrokardiograf, uređaj koji bilježi električnu aktivnost srca u vremenu. EKG je snimka srčane aktivnosti, tj. on predstavlja grafički prikaz električne aktivnosti srca. EKG pokazuje električne impulse koji nadražuju srce na kontrakcije. Informacija snimljena EKG – om predstavlja električne podražaje koji dolaze od srca. Trajanje EKG signala je proizvoljno i ovisi o tome koliko se dugo želi pratiti rad srca. Moguće je snimiti EKG i pomoću ugrađenog okvirnog snimača (loop recorder).
EKG stvara obrazac koji odražava električnu aktivnost srca i obično zahtijeva osposobljeno osoblje da ga protumači u kontekstu znakova i simptoma koje predstavi pacijent. To može dati informacije o ritmu srca (da li električni impuls dosljedno proizlazi iz dijela srca, gdje bi trebao i po kojoj stopi), bilo da se impuls provodi normalnim tijekom srce, ili jedan dio srca pridonosi više ili manje nego što se očekivalo od električne aktivnosti srca. Također može dati informacije o ravnoteži soli (elektrolita) u krvi (npr. hiperkalemije) ili čak otkriti probleme s natrijevim kanalima u stanicama srčanog mišića (Brugadin sindrom). Suvremeni EKG strojevi često uključuju analize softvera koji nastoji protumačiti uzorak, ali dijagnoze koje stvara ne moraju uvijek biti točne.
To je jedno od ključnih ispitivanja kada se sumnja na srčani udar (infarkt miokarda ili MI). EKG može utvrditi je li srčani mišić oštećen u određenim područjima, iako nisu sva područja srca pokrivena. EKG ne može pouzdano izmjeriti sposobnost pumpanja srca.
Otkrivanje se ostvaruje na taj način što se dio električnih impulsa koji se protežu srcem šire se i na okolno tkivo. Mali dio tih impulsa dolazi do kože. Elektrodama koje se nalaze na koži pacijenta moguće je otkriti električne impulse. Signali koji se otkrivaju elektrodama se nazivaju odvodi ili preciznije rečeno signal otkriven parom elektroda čini jedan odvod. Standardni EKG se sastoji od 12 odvoda. On se sastoji od 6 prekordijalnih i 6 perifernih odvoda. U jednom standardnom EKG izvještaju se nalazi svih 12 odvoda. Veoma je važno shvatiti da se električna aktivnost srca ne mijenja već da su parovi elektroda različiti za svaki odvod tako da je snimka različita u svakom odvodu. Postavljaju se pitanja: zbog čega ima ovako puno odvoda i zar ne bi bilo jednostavnije da ima samo jedan odvod, tj. da se na tijelo pacijenta stavi samo jedna elektroda umjesto njih 12? Odgovor je veoma jednostavan-promatrajući istu stvar iz više uglova dobijamo bolji uvid u stanje pacijenta. U našem slučaju je riječ o radu srca, a ti kutovi su mjesta na tijelu sa kojih očitavamo električne impulse koji navode srce na kontrakcije.
Otkrivanje EKG signala
ELEKTROKARDIOGRAM (EKG)
Funkcija
Srcem prolazi srčani impuls koji se širi u tkiva oko srca. Mali dio tih struja dolazi do kože, gdje izaziva razlike potencijala, koje bilježe elektrode postavljene na kožu. EKG snima 12 odvoda koji predstavljaju razliku električnih potencijala između elektroda postavljenih na tijelo. Odvode možemo podijeliti u dvije grupe: periferne odvode (I, II, III, AVR, AVL, AVF) i perkordijalne odvode (V1, V2, V3, V4, V5, V6).
Fiziološka osnova EKG-a
